![[NL]](GIF/apodnl.gif){kind=small}
Ontdek het
heelal! (of: ) Elke
dag wordt een andere afbeelding of foto van ons fascinerende heelal onder de
aandacht gebracht
met een bijbehorende korte uitleg geschreven door een
sterrenkundige.
18 Juli 2016
Uitleg: De diepste infraroodafbeelding van de Orionnevel heeft een weelde aan tot nog toe onbekende lage-massa sterren opgeleverd en — heel wel mogelijk — vrij zwevende planeten. De schilderachtige nevel is het best bekend in zichtbaar licht, waarin hij gekenmerkt wordt door vele heldere sterren en helder opgloeiend gas. De Orionnevel, gecatalogiseerd als M 42, is op een afstand van zo'n 1300 lichtjaar het dichtstbijzijnde voorbeeld van een groot stervormingsgebied. In infrarood licht kan men door het alomaanwezige stof in Orion zien, zoals recent werd gedaan met behulp van de geavanceerde HAWK-I camera achter één van de Very Large Telescopes van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) in de hoge bergen van Chili. Hoge-resolutie versies van de hierboven weergegeven diepe afbeelding tonen vele puntbronnetjes, waarvan een groot aantal ongetwijfeld bruine dwergen zijn, maar waarvan de eigenschappen van sommige wijzen op een onverwacht groot aantal vrij-zwevende planeten. Voor een goed begrip van stervorming in het algemeen is het van belang om te begrijpen hoe deze lage-massa objecten werden gevormd, wat de mensheid wellicht een beter inzicht biedt in de vroege jaren van ons eigen Zonnestelsel.
(of:
![[EN]](GIF/en_flag.gif){kind=small}
)
| Inzendingen
| Index
| Zoek
| Kalender
| RSS
| Sterrenkundige termen
| Onderwijs
| Meer over APOD
| Forum
| ▶
Auteurs & redacteuren:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
Nederlandse vertaling:
Rolf A. Jansen
(ASU)
Specific rights apply.
site visitors since 2015-08-26T02:00:00