Astronomy Picture of the Day  

Uitleg: Hoe verschillen verre planetoïden van planetoïden die dichter rond de Zon draaien? Om dat uit te vinden zond NASA de New Horizons ruimtesonde langs het Kuipergordelobject 2014 MU₆₉, bijgenaamd Ultima Thule, de verste planetoïde die ooit door een vanaf de Aarde afkomstige ruimtesonde werd bezocht. De weergegeven afbeelding, gemaakt toen New Horizons op 1 januari langs de 30 km grote ruimterots spoedde, is de hoogste-resolutie afbeelding van het oppervlak van Ultima Thule die tot nog toe naar de Aarde werd gezonden. Ultima Thule blijkt er inderdaad anders uit te zien dan eerder van dichtbij afgebeelde planetoïden in de binnendelen van ons Zonnestelsel, aangezien het een vreemde oppervlakte structuur toont en relatief weinig in het oog springende inslagkraters, terwijl de twee lobben vrijwel bolvormig zijn. Men vermoedt dat de vorm het gevolg is van het als boetseerklei aaneenkleven van kleinere objecten nadat deze in het vroege Zonnestelsel met elkaar met relatief lage snelheden tegen elkaar botsten om twee grotere objecten te vormen — Ultima en Thule — die vervolgens naar elkaar toe spiraliseerden om op hun beurt aan elkaar vast te blijven zitten. Nader onderzoek zal pogen de oorsprong te begrijpen van de verschillende gebieden op het oppervlak van Ultima Thule, en bepalen of hij een ijle atmosfeer heeft, en hoe hij zijn rode tint verkreeg, en wat deze nieuw vergaarde kennis van het vroege Zonnestelsel ons vertelt over de geschiedenis van de Aarde.

Morgen: zonnestromen

---

◀  | Archief (of: ) | Inzendingen | Index | Zoek | Kalender | RSS | Sterrenkundige termen | Onderwijs | Meer over APOD | Forum |  ▶

---

Auteurs & redacteuren: Robert Nemiroff (MTU) & Jerry Bonnell (UMCP)
Nederlandse vertaling: Rolf A. Jansen (ASU)
Specific rights apply.

site visitors since 2015-08-26T02:00:00