Ontdek het heelal! (of: ) Elke dag wordt een andere afbeelding of foto van ons fascinerende heelal onder de aandacht gebracht met een bijbehorende korte uitleg geschreven door een sterrenkundige.
Uitleg: Stilletjes door de buitendelen van ons Zonnestelsel zwevend, passeerde de Voyager 2 ruimtesonde op 25 augustus 1989 zijn punt van dichtste nadering tot Neptunus, en is nog altijd de enige ruimtesonde die de verste ijsreuzenplaneet bezocht. Deze geïnspireerde composietafbeelding is gebaseerd op opnamen die tijdens die nauwe passage en de daaropvolgende dagen werden vastgelegd, en bestrijkt de zwakverlichte buitenplaneet, zijn grootste maan Triton, en zijn zwakke ringensysteem. Van net voorbij de baan van Neptunus gezien keek Voyager achterom naar de Zon, waardoor de planeet en maan als dunne door de Zon verlichte sikkels verschenen. Cirruswolken en een donkere band omcirkelen het zuidpoolgebied van Neptunus, en een wolkenrijke vortex is zichtbaar boven de pool zelf. Delen van het zeer zwakke ringensysteem evenals de drie helderste ringbogen werden door Voyager ontdekt tijdens zijn langsvlucht, hoewel de zwakste segmenten in deze composietafbeelding werden gemodelleerd. Het sterrenveld op de achtergrond van dit 7,5° bestrijkende beeldveld werd samengesteld op basis van sky survey hemelopnamen van het sterrenbeeld Camelopardalis, wat overeenkomt met het uitzicht van de naar de verre buitendelen van ons Zonnestelsel vertrekkende Voyager op het magnifieke Neptunus-systeem.
Auteurs & redacteuren:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
Nederlandse vertaling:
Rolf A. Jansen
(ASU)
NASA Official: Phillip Newman.
Specific rights apply.
NASA Web Privacy
Policy and Important Notices
A service of:
ASD at
NASA /
GSFC
& Michigan Tech. U.