Astronomy Picture of the Day  

Uitleg: De Tarantulanevel meet meer dan 1000 lichtjaar in doorsnede en is een gigantisch stervormingsgebied in ons buurstelseltje, de Grote Magelhaanse Wolk (GMW). Op zo'n 180.000 lichtjaar afstand is het het grootste en gewelddadigste stervormingsgebied waarvan we weten in de hele Lokale Groep van Melkwegstelsels. Deze kosmische spin bevindt zich boven in dit spectaculaire uitzicht, samengesteld uit opnamen door smalbandfilters die alleen de emissie van geïoniseerde waterstof- en zuurstofatomen doorlaten. Binnenin de Tarantula (NGC 2070 en 30 Doradus) bevindt zich een centrale jonge cluster van massieve sterren (gecatalogiseerd als R 136), waarvan de intense straling, sterke sterwinden, en supernovaschokken de energie leveren voor het opgloeien van de nevel en de spinachtige filamenten hun vorm gaven. Rondom de Tarantulanevel zijn andere actieve stervormingsgebieden te vinden met jonge sterclusters en filamenten en belvormige wolken van gas en stof. Het beeldveld omvat bijvoorbeeld ook de lokatie waar één van de dichtstbijzijnde supernovae in moderne tijden afging: SN 1987A, rechts van het midden. Dit rijkgevarieerde vergezicht omspant ongeveer 2° (4 Volle Manen) aan de hemel in het zuidelijke sterrenbeeld van de goudmakreel (Dorado). Maar indien de Tarantulanevel zo dichtbij zou staan als het slecht 1500 lichtjaar verre lokale stervormingsgebied, de Orionnevel, dan zou hij de helft van de hemel vullen.

Morgen: lichtweekend

---

◀  | Archief (of: ) | Inzendingen | Index | Zoek | Kalender | RSS | Sterrenkundige termen | Onderwijs | Meer over APOD | Forum |  ▶

---

Auteurs & redacteuren: Robert Nemiroff (MTU) & Jerry Bonnell (UMCP)
Nederlandse vertaling: Rolf A. Jansen (ASU)
Specific rights apply.

site visitors since 2015-08-26T02:00:00