17 Juli 2021
Alphonsus en Arzachel
Credit & Copyright: Noel Donnard
Uitleg:
Richt uw telescoop vanavond
op de Maan in zijn Eerste Kwartier schijngestalte.
Langs de terminator, de scheidingslijn
tussen dag en nacht, vindt u dan wellicht deze twee grote inslagkraters, die
naar u terug lijken te
staren met een uilige blik.
Alphonsus
(links) en Arzachel (rechts) zijn oeroude inslagkraters op de noordoostelijke kust
van Mare Nubium,
de Zee der Wolken op de Maan.
De grotere Alphonsus heeft een diameter van ruim 100 km.
De laagstaande Zon benadrukt de scherpe 1,5 km hoge centrale piek in de
krater door het contrast tussen helder zonlicht en donkere schaduw.
Op zoek naar mogelijke landingsplekken voor de Apollo missies stuurde
de Ranger 9 ruimtesonde in 1965 close-up opnamen van Alphonsus
naar de Aarde alvorens net ten noordoosten (links) van de centrale bergpiek in
de krater te pletter te slaan.
Alpetragius,
tussen Alphonsus en Arzachel genesteld, is de kleinere krater met de in diepe
schaduwen gehulde kraterbodem en buitensporig grote centrale piek.