13 Januari 2022
Supernovarest Simeis 147
Credit & Copyright: Jason Dain
Uitleg:
Je zou makkelijk verdwalen wanneer je probeert de ragfijne, rondlussende en
verwoven filamenten te volgen in deze gedetailleerde afbeelding van de
Spaghettinevel.
De opgloeiende filamenten van gas van de ook als
Simeis 147 en
Sharpless 2-240 gecatalogiseerde zwakke
supernovarest bestrijken bijna 3° aan de hemel (6 maal de hoek die
een Volle Maan omspant) en zijn te vinden op de
grens van de sterrenbeelden
Taurus en
Auriga.
Op de geschatte afstand van de stellaire puinwolk van 3000
lichtjaar komt dat overeen met zo'n 150
lichtjaar.
Deze scherpe composietafbeelding omvat ondermeer opnamen door smalbandfilters
die de emissie van geïoniseerde waterstofatomen (rode tinten) en van
tweemaal geïoniseerde zuurstofatomen (blauwgroene tinten) in gebieden met
geschokt, opgloeiend gas benadrukken.
De supernovarest heeft een schijnbare leeftijd van ongeveer 40.000 jaar, wat
betekent dat het eerste licht van de ontploffing van de massieve ster de Aarde
ruwweg 40.000
geleden bereikte.
Maar deze uitdijende puinwolk is niet het enige wat achterbleef.
De kosmische catastrofe liet
ook een rondtollende neutronenster of
pulsar achter — al
wat er overbleef van de kern van de oorspronkelijke ster.