Astronomy Picture of the Day  

Uitleg: Massieve sterren in ons Melkwegstelsel leven spectaculaire levens. Samentrekkend uit enorme kosmische gaswolken, ontsteken de nucleaire ovens in hun kernen bij hun geboorte om lichtere elementen tot zwaardere te fuseren. Reeds na enkele miljoenen jaren blazen ze het verrijkte materiaal weer de interstellaire ruimte in, waar stervorming opnieuw kan beginnen. De uitdijende puinwolk die bekend staat als Cassiopeia A is een goed voorbeeld van dit laatste stadium in de stellaire levenscyclus. Het eerste licht van de Cas A supernova, de doodsknal van een massieve ster, werd ongeveer 350 jaar geleden aan de Aardse hemel waargenomen, hoewel dat licht er ongeveer 11.000 jaar over deed om ons te bereiken. Deze kunstmatiggekleurde composiet van röntgenstraling en zichtbaar licht, vastgelegd met behulp van het Chandra Röntgenobservatorium en de Hubble Ruimtetelescoop, toont de nog altijd hete filamenten en verdichtingen in de supernovarest. De afbeelding meet ongeveer 30 lichtjaar in doorsnede op de geschatte afstand van Cassiopeia A. Om sterrenkundigen te helpen verkennen hoe het stermateriaal in ons Melkwegstelsel wordt hergebruikt, werd hoogenergetische emissie van specifieke elementen kleurgecodeerd, waarbij silicium, zwavel, calcium en ijzer in respectievelijk rode, gele, groene en paarse tinten zijn weergegeven. De nog altijd uitdijende schokgolf is zichtbaar als de blauwe buitenring. Het heldere lichtpuntje nabij het midden is een neutronenster — het ongelooflijk dichte, ineengestorte restant van de kern van de massieve ster.