4 September 2023
De Zeepbel en Sikkelnevel in Cygnus
Credit & Copyright: Abdullah Al-Harbi
Uitleg:
Wanneer sterren sterven creëren ze puinwolken.
Twee van dergelijke wolken van gas en stof drijven
door de rijke stervelden langs het middenvlak van ons Melkwegstelsel in de
richting van het hoogvliegende sterrenbeeld
Cygnus.
Gevangen binnen het beeldveld van een kleine telescoop verschijnen hier de
Zeepbel (linksonder) en de
Sikkelnevel (rechts boven het midden).
Beiden werden gevormd tijdens het eindstadium in het leven van een ster.
De ook als NGC 6888 bekende Sikkelnevel werd gevormd toen zijn heldere,
centrale, massieve Wolf-Rayetster, WR 136, zijn buitenlagen afstootte door middel van
een sterke sterwind.
WR 136 verbruikt zijn kernbrandstof in een rap tempo, is nabij het einde
van zijn korte leven als ster, dat waarschijnlijk zal eindigen met de spectaculaire
knal van een supernovaexplosie.
De pas in 2013 ontdekte Zeepbelnevel is waarschijnlijk een
planetaire nevel
— het laatste levensstadium van een (lagere-massa, lang-levende) ster
zoals de Zon, met een langzaam afkoelende witte dwerg als resultaat.
Beide nevels lijken zich op zo'n 5000 lichtjaar afstand te bevinden, wat betekent dat de grotere Sikkelnevel een
afmeting van ongeveer 25 lichtjaar heeft.
Over enkele miljoenen jaren zullen beide nevels waarschijnlijk vervlogen zijn.