22 Juni 2023
Sterren en Stof in Corona Australis
Credit & Copyright: Alessandro Cipolat Bares
Uitleg:
Kosmische stofwolken hangen voor een rijk veld vol sterren in dit uitzicht door
een telescoop nabij de noordgrens van het sterrenbeeld
Corona
Australis (Zuiderkroon).
Dit stervormingsgebied, dat deel uitmaakt van een uitgestrekt complex van
moleculaire wolken, bevindt zich op minder dan 500 lichtjaar afstand.
Dat is ongeveer een derde van de afstand tot de beroemdere sterrenkraamkamer
in de Orionnevel.
Het 2° wijde beeldveld omspant 15 lichtjaar op de geschatte afstand van de
wolk.
Vermengt met
heldere nevels blokkeren de stofwolken in
feite het licht van verderweg staande achtergrondsterren in de
Melkweg.
Dat stof onttrekt ook (proto)sterren aan ons zicht
die zich nog vormen in het gebied.
De grote donkere nevel Bernes 157 bevindt zich links in beeld.
Rechts daarvan verschijnt
een
groep van mooie reflectienevels met catalogusaanduidingen NGC 6726,
6727, 6729 en IC 4812.
Hun karakteristiek blauwe tint is het gevolg van sterlicht van hete sterren
dat wordt weerkaatst door het kosmische stof.
De kleinere en compactere, ietwat gelige nevel NGC 6729 omringt de jonge
variabele ster R Coronae Australis.
De filament-achtige bogen en lussen daar net onder zijn
Herbig-Haro objecten die verband houden met
energetische pasgeboren sterren.
In het hart van dit gebied bevindt zich namelijk de
Coronetcluster,
oftewel Het Kroontje — één van de dichtstbijzijnde en
actiefste stervormingsgebieden.